Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0359

dobre imię, honor, cnota. cześć niewieścia, niewinność; 2) zaszczyt, dostojeństwo, godność; 3) uszanowanie, szacunek; grzeczność; 4) przyzwoitość, wystawa, parada; na P.-ści skazan, na utratę czci; odsądzon od P.-ści, od czci; sądzić o P., sądzić sprawę o cześć.

Poczciwy, w znacz. 1) chlubny, zaszczytny, czcigodny; 2) cieszący się dobrą sławą; 3) wielebny, szanowny; 4) przyzwoity, skromny; 5) porządny, należyty; 6) poczesny, zaszczytny, honorowy.

Poczedszy, poczetłszy, poczytawszy.

Poczeladnik, domownik, należący do czeladzi.

Poczesne, poczestne, 1) dar honorowy, honorarjum; 2) poczęstunek; 3) wynagrodzenie.

Poczesność, p. Poczciwość; 2) doczesność.

Poczesny, 1) poczciwy; 2) pocieszający.

Poczestne, poczesne, poczastka, poczostka, poczęstowanie, przyjęcie.

Poczestność, p. Poczciwość.

Poczestny, 1) poczesny, okazały, zaszczytny, poczciwy; 2) P. i Pocestny, podróżny, w drodze będący.

Poczestować, poczęstować.

Pocześć, poczcie (poczetł, poczedł), poczytać, policzyć, uważać za co.

Pocześnie, zaszczytnie, z czcią, przyzwoicie, okazale, poczciwie, zacnie.

Poczet, 1) liczba, liczebność; 2) spis, wykaz, lista; 3) obrachunek, sprawozdanie; 4) oddział wojska, rota, szwadron; 5) świta, drużyna, orszak; 6) tłum, gromada; 7) ofiara, całopalenie.

Poczetnik, rachmistrz, podskarbi.

Poczetowy, p. Pocztowy.

Poczetszy, poczytawszy.

Poczęstny, poczciwy, zaszczytny, poczesny, okazały.

Poczętnik, p. Poczetnik.