Poczkać, poczekać.
Poczkolwiek, pocokolwiek.
Poczliwość, p. Poczciwość.
Poczliwy, 1) p. Poczciwy; 2) majętny, bogaty.
Poczmagister, poczmistrz, pocztmistrz.
Poczmurny, pochmurny.
Poczołdrać, podeptać.
Poczos, p. Podczos[1].
Poczosać, poczesać.
Poczostka, poczęstunek.
Poczt, oddział jazdy.
Poczta, 1) raca, rakieta; posterunek,wideta; 2) p. Poczciwość; 3) p. Poczesne.
Pocztować czemu, hołdować, schlebiać.
Pocztowiec, szeregowiec, żołnierz z pocztu.
Pocztowy, należący do pocztu; żołnierz w jeździe, nie będący szlachcicem.
Poczucie, posłuch, wieść.
Poczuwać się w czym, uważać się obowiązanym do czego, pomyśleć o czym; P. się do czego, czuć się winnym czego.
Poczwanić się, pochwalić się,
Peczwarować się, poczwarzyć się, podrożyć się, poceremonjować się.
Poczworzyć, poczworzać, powiększyć w czwórnasób.
Poczwórka, czwórka (koni).
Poczynacz, inicjator, początkodawca.
Poczynek, uczynek.
Poczyść, (poczcie, poczetł) poczytać, uważać za co, policzyć.
Poćbiega, obieżyświat, włóczęga.
Poćcić, poczcić, uczcić.
Poćkuć, poszczuć.
Po ćmaku, po ćmi, po ciemku, po omacku.
Poćpać, poćpić, cisnąć, rzucić.
Poćrzebizna, p. Potrzebizna.
Poćwierdziciel, potwierdzający, pokrzepiający, wzmacniający.
Poćwierdzić, poćwirdzić, potwierdzić, utwierdzić, umocnić, wzmocnić.
Poćwirdzenie, potwierdzenie, utwierdzenie.
Podacie, hojnie, szczodrze, obficie.
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz to hasło w Słowniku ilustrowanym języka polskiego i w Słowniku etymologicznym języka polskiego.
