Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0364

Ta strona została uwierzytelniona.

Podklucznik, pomocnik klucznika, podpiwniczy.

Podkład m znacz. 1) pokrycie, okrycie, obrona; 2) ława do siedzenia na wzniesieniu.

Podkłonić, skłonić, złożyć (głowę).

Podkomorza, garderobiana, pokojówka.

Podkomorze, podkomorzy.

Podkonnik, pachołek konny.

Podkopnik, podkopownik, podkopca, minjer, saper.

Podkować, podkuć.

Podkoziołek, 1) uczta z tańcami w karczmie w ostatki; 2) składka na muzykę do tych tańców.

Podkraj, dzielnica kraju, kraina.

Podkrasić, podmalować, podfarbować.

Podkról, podkróli, wicekról, namiestnik króla.

Podkrześlać, podkrześlić, podkreślać, podkreślić.

Podkrzosnąć, podkrzesać, podciosać, ugładzić od spodu.

Podkuliwać, utykać nieco na nogę.

Podkurek w wyr. na podkurku, daleko przededniem.

Podla, podle, obok, blizko.

Podlasze, Podlasie.

Podlecie, przedlecie, wiosna.

Podlega, podszewka.

Podległy, leżący niżej.

Podlekczyć, nieco ulżyć.

Podlesiadły, osiadły w pobliżu, sąsiedni.

Podlesiednik, sąsiad.

Podletni, leciwy, wiekowy.

Podlewie, podlewa, sos.

Podlice, piegi, plamy na twarzy.

Podłabić, pognieść.

Podłaknąć, załaknąć, poczuć trochę głodu.

Podłańczuk, służalec, podlec.

Podławcze, podławie, miejsce pod ławą.

Podłazić, podławić, pognieść, zdusić.

Podłaziny, pierwsze zaloty.

Podłazy, 1) obchodzenie po domach z powinszo-