Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0369

Podskubować, podskubywać, oskubywać z pod spodu.

Podskuść, podskubać.

Podsłońcy, podsłoneczny.

Podsłuch, 1) podsłuchywanie; 2) wideta posterunkowa na awanpostach.

Podsobny, 1) pod kim będący, z pod siebie; wierzchowy, siodłowy (koń); 2) koń, idący w zaprzęgu na podsobku (z lewej strony).

Podspód, pod spodem, na dole.

Podstarościwać, pełnić obowiązki podstarościego.

Podstarzać sobie, starzeć się.

Podstat, podstata, istota, substancja, istność, treść, zasada, źródło.

Podstawek, 1) podstawka, podpora; 2) podkład, substancja, jestestwo; 3) osoba podstawiona, wyręczyciel, zastępca.

Podstawować, podstawiać.

Podstąpić, 1) wstąpić, wejść, schronić się pod co; 2) przystąpić, podsunąć się, zbliżyć się; 3) P. kogo, podejść, oszukać; 4) P. co, podjąć, ponieść; podlec, podpaść czemu, narazić się na co.

Podstępić, podstąpić.

Podstępnik, podstępca, zdrajca, oszust.

Podstola, szuflada.

Podstole, podstoli.

Podstrzec, podstrzegać, 1) podpatrzyć, upilnować, zdybać, wyszpiegować; 2) przestrzegać, zachowywać, mieć na uwadze.

Podsuć, podsypać.

Podswarzyć sobie, poswarzyć się, przemówić się z kim.

Podsyta, pokarm, posiłek; przen. podnieta, pobudka, zasiłek.

Podszczepić, podszczepiać, 1) zaszczepić od dołu; 2) P. kogo, co, podejść, oszukać, wyprowadzić w pole; 3) P. co pod kim, zagarnąć co z pod czyjej władzy, wyzuć kogo z czego.

Podszpocić (nogę), nadwichnąć, obrazić.