Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0380

Pokrektywać, postękiwać.

Pokresić, 1) pokreślić; 2) obejść, zwiedzić.

Pokręt, obrzucenie ściegiem, okrętka.

Pokręta, placek.

Pokrętka, 1) p. Pokrątka; 2) korbka.

Pokrocz, pokrok, krok, stąpnięcie, posunięcie się o krok.

Pokrop, całun.

Pokroś, pokróź, z powodu czyjego, przez kogoś.

Pokrotki, nerki.

Pokrów, futerał, okrycie.

Pokrszyć, pokruszyć.

Pokrwawa, odblask krwawy, łuna, zorza.

Pokryciec, człowiek skryty, nieszczery, obłudny.

Pokryctwo, pokrytość, skrytość, obłuda, hypokryzja.

Pokryjemu, pokryjemką, pokryjomko, pokryjomu.

Pokrytka, dziewczyna uwiedziona (nie mogąca chodzić z odkrytą głową).

Pokryto, w ukryciu.

Pokryty, 1) obłudny, nieszczery, udany, fałszywy; 2) ciemny, zagadkowy, tajemniczy.

Pokrzep, pokrzepek, pokrzepienie, posiłek.

Pokrzepczyć, pokrzepczać, pokrzepić.

Pokrzepczyzna, skrzepnięcie, stężenie, zamarznięcie.

Pokrzesać w znacz. pokrzepiać, wzmacniać, posilać.

Pokrześlić, pokrześlać, pokreślić.

Pokrzosać, pokrzesać.

Pokrzywnik, dziecię nieprawego łoża, bękart.

Poksiężyć, wyświęcić na księdza, zrobić księdzem.

Poksyknąć, ksyknąć, syknąć.

Pokszyk, poksyk, syknięcie.

Pokucie, pokącie, miejsce poczesne w chacie.

Pokuczać, dokuczać o pośpiech.

Pokum, kum, kmotr, kompan, kamrat; pomocnik, sojusznik, wspólnik.

Pokunsztować, popróbować sztuki.

Pokupa, odkupienie.