Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0386

mięźliwość. P.-em, pomiernie, umiarkowanie. Nad P., nadmiernie, niepomiernie, zbyt, zanadto.

Pomiarkować, 1) porównać, przystosować, zestawić; 2) pogodzić, pojednać, wyrównać; 3) zmiarkować, domyślić się. P. się, 1) obliczyć swe siły, wziąć w rachubę; 2) przyjść do równowagi; przystosować się, dopasować się.

Pomiarkowanie, 1) ustosunkowanie, pogodze nie; 2) rozpoznanie, rozpatrzenie, wyrozumienie; 3) stosunek, proporcja; 4) umiarkowanie, miara, wstrzemięźliwość, upamiętanie.

Pomiatywać, 1) zamiatać; 2) porzucać, pomiatać, poniewierać.

Pomiecha, przeszkoda, zawada.

Pomiechrać, pomechacić, potargać, pomiętosić.

Pomiecić, zrumienić.

Pomiedzie, pogranicze.

Pomienić, pomieniać, nazwać po imieniu, wymienić, wspomnieć.

Pomiernik, miernik, geometra.

Pomierzchliwy, zmierzch rozpościerający, zaciemniający, zamraczający.

Pomierzchłość, pomierzch zmierzch, mrok.

Pomierzyć, p. Pomirzyć.

Pomieszać się z kim, wdać się, zaangażować.

Pomieszek, pomieszanie; przymieszka, domieszka.

Pomieść, p. Pomiotać.

Pomięć, pamięć.

Pomiętać, pamiętać.

Pominąć, przeminąć, zejść.

Pomioła, pomiotło, popychadło.

Pomiotać, porzucić, cisnąć; poronić.

Pomiotek, 1) dziecko, urodzone nieżywe; 2) poronienie.

Pomiotło, miotła na długim kiju; przen. popychadło; być w P.-tle, w poniewierce, w pogardzie.

Pomirzyciel, uśmierzyciel, ten, który godzi.

Pomirzyć, pogodzić, pojednać, uśmierzyć.

Pomkły, 1) pomklisty,