Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0393

Poprzód, poprzodzi, przodziu, naprzód.

Popśnić się, popsnąć się, zepsuć się, nie udać się.

Poprzyjacielić, poprzyjaźnić, zaprzyjaźnić.

Poprzyjać, sprzyjać, okazać się życzliwym.

Popsić, zepsuć, zdemoralizować.

Popsocić się, popsuć się.

Popsować, popsuć.

Popudny, pierzchliwy, lotny, niestały, przenośny.

Popukały, popękany, potrzaskany.

Popuściały, pustoszący.

Poputny, pomyślny, sprzyjający.

Popych, popchnięcie, bodziec, pociąg.

Popyrszek, popierszek, śnieg mały.

Popysklać, popyskłać, powalać, pokalać.

Por, kanał, koryto, łożysko (rzeki); tor.

Pora, położenie, stan, sytuacja; miara, dobra miara. Na porze, na równi, jednakowo.

Porabek, porabię, (żeńsk. poraba), potomek raba czyli niewolnika.

Porać się, 1) krzątać się, uwijać ś., rzucać ś.; drzeć.

Poradca, doradca.

Poradlszczyzna, podatek od łanu, łanowe.

Poradnik, 1) p. Poradca; 2) radca z urzędu, rajca, radny.

Poradny, 1) umiejący radzić, dobrze radzący; 2) zaradny, roztropny; 3) któremu można dać radę, wykonalny; 4) odpowiedni, szczęśliwy.

Poradowanfe, uciecha, pociecha, ukontentowanie. Uczynić P., złożyć życzenia, powinszować.

Poradzenie, rada, porada, narada.

Poradziciel, p. Poradca.

Poralne, poradlne, łanowe, podatek od łanu.

Poranić się, poraniać się, zabrać się do czego rano, wstać rano, pośpieszyć się zbyt wcześnie; przen. pośpieszyć się, pokwapić się.

Poranie, 1) poranek, ranna pora; 2) msza ranna, jutrznia.

Poranina, zamęt, zamieszanie.