Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0401

Posmyślny, przemyślny, zmyślny, przebiegły, sprytny.

Posobicą, jeden po drugim, kolejno, po porządku.

Posobność, 1) kolejne następstwo; 2) zgodność z sobą, konsekwentność.

Posobny, 1) następujący jeden po drugim, kolejny; 2) zgodny z sobą, konsekwentny.

Posoch, laska, kij, pałka, palcat.

Posoczyć, posocić, 1) oblewać posoką, broczyć, krwawić; 2) puszczać z siebie posokę, broczyć, juszyć, krwawić; 3) oskarżyć, obmówić, spotwarzyć, oszkalować.

Posok, posoka, krew rozlana, jucha; zupa z krwi, czernina.

Posoniak, mieszkający nad Sanem.

Pososzyzna, poradlne.

Posowa, 1) powała, sufit, sklepienie; 2) belka, łata.

Pospądzać, pospędzać.

Pospol, raz po raz.

Pospolicić, p. Pospolitować.

Pospolicie, w znacz. 1) w ogóle, pospołu; 2) nawzajem, wzajemnie.

Pospolitak, 1) człowiek z pospólstwa, prostak; 2) żołnierz z pospolitego ruszenia.

Pospolitnie, pospolito, pospolicie.

Pospolitość, 1) w znacz. wspólność; 2) ogół, społeczność, zzromadzenie, gmina; 3) rzeczpospolita, państwo; 4) pospólstwo. W P.-ci, w ogóle.

Pospolitować, 1) z kim, obcować, przestawać, utrzymywać stosunki; 2) oswajać, przyzwyczajać, otrzaskiwać; 3) 3) robić pospolitym, powszednim, lekceważyć.

Pospolitowanie, obcowanie, przestawanie, kompanja, stosunki, społeczeństwo, wspólność.

Pospolity, 1) jawny, 2) państwowy, narodowy. P. rzecz, rządy, rząd, zarząd państwa.

Posponować., bezcześcić, znieważać, kompromitować, wstydzić, przeklinać kogo.