Poszczywać, często pościć.
Poszeciały, dziki, szalony.
Poszedzieć, posiwieć; osiwieć; zbieleć.
Poszelężny, wartujący szeląg.
Poszeptacz, szepczący do ucha.
Poszepny, poszeptny, powiedziany szeptem.
Poszerszeniały, oszroniały.
Poszesny, p. Poszóstny.
Posześć, usposobienie, skłonność.
Poszewy, pochyły, nachylony; nakrzywiony, zgięty.
Poszkodzenle, strata.
Poszkundzić, p. Poskundzić.
Poszlachciać, dodawać zacności, splendoru.
Poszlachcić, 1) uszlachcić; 2) uszlachetnić.
Poszlapać, podeptać, potratować.
Poszłapić, poszłapić się, poszkapić się, zbajać się, palnąć głupstwo; pomylić się, zawieść się.
Poszły, 1) który poszedł, odszedł; 2) pochodzący, wywodzący się od kogo; 3) P. na kogo, podobny do kogo, przypominający kogo.
Posznik, p. Pośnik.
Poszor, karm, pasza, furaż.
Poszósny, poszóstny, z sześciu pojedyńczych złożony.
Poszpacić się, oszpecić się.
Poszpeciciel, ten, co szpeci albo poszpecił.
Poszpocić się, potknąć się.
Poszpotać się, zawadzić, utknąć, potknąć się.
Poszpotem iść, opornie, coraz gorzej.
Poszta, poczta.
Posztarz, pocztarz.
Posztursać, poszturchać.
Posztychać, pokłóć, pobość.
Poszum, szmer.
Poszustnie, szastając się.
Poszwandrować, zbiec, ujść.
Poszwank, szkoda, uszkodzenie, klęska.
Poszwica, poszwa, powłoczka.
Poszwy, pochwa.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0405
Ta strona została uwierzytelniona.
