Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0413

rozeznać; 2) ocenić, uszanować, uczcić; 3) lekce poważyć, lekceważyć. P. się czego, odważyć się na co.

Powątpiony, zwątpiały.

Powciągnąć, powściągnąć

Powdowiały, owdowiały.

Powedzgać, powalać, pomazać.

Powet, powetowanie, odwet, wynagrodzenie.

Powiadać kogo, co, opowiadać o kim, o czym, sławić, opiewać kogo.

Powiadanie, w znacz. sprawozdanie, zeznanie, opowiadanie.

Powiadannica, opowiadanie, wieść, podanie.

Powiadomy, powiadomiony, świadomy.

Powiara, powiarek, zabobon, przesąd.

Powiatnik, p. Powietnik.

Powiatny, powiatowy.

Powiatowszczyzna, prowincjonalizm.

Powiatr, wiatr pomyślny.

Powiąz, powiązanie.

Powiązka, kombinacja.

Powicher, powichrzyca, burza, wicher gwałtowny, trąba powietrzna.

Powić co do końca, doprowadzić do końca, uskutecznić. P. się, puścić się w dal.

Powidanie, powidanie się, zobaczenie się, widzenie się.

Powiedacz, powiadacz, opowiadacz, mówca.

Powiedywać, powiadać.

Powielać, powielić, powiększać, pomnażać.

Powienie, powiew, podmuch.

Powienny, powiewny.

Powieranie, p. Powiara.

Powierca, powiernik, zaufany.

Powierstwo, wiara, zaufanie.

Powiersz, 1) powierzchnia; 2) powierzchowność

Powierzch, powierzchowność, wygląd, pozór.

Powierzchny, powierzchowny.

Powierzyciel, powiernik.

Powiesić (głowę), zwiesić.

Powiesisty, zawiesisty, obwisły, zwieszający się.

Powiesny, wieś ogarniający.