Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0416

Powolniczek, powolny, uległy, posłuszny, potulny.

Powolny, w znacz. dobrowolny.

Powołanie, w znacz. 1) wyrok zaoczny; 2) hasło wojenne, parol.

Powołaniec, wybraniec.

Powołowczyzna, powołowszczyzna, rogacizna młoda, cielęta.

Powołowe, powołowszczyzna, danina, płacona panującemu od wołów.

Powoływać, wołać, wykrzykiwać.

Powonianie, powonienie, węch.

Powonić, powoniać, powąchać.

Powonny, 1) mający czuły węch; 2) wonny, pachnący.

Powoń, woń, zapach.

Powozanin, woźnica ruski.

Powoźnik, 1) powożący, woźnica; 2) jeździec.

Powoźny, 1) służący do powożenia; 2) (wiatr) pomyślny, sprzyjający.

Powód, w znacz. 1) powodzenie, pomyślność; 2) powodowanie, przewodnictwo, kierownictwo; 3) zachęta; 4) początek; 5) logika, rozum, sens; 6) rzemień, na którym prowadzą konia, lejc.

Powódzca, 1) przywódzca, wódz, przewodnik; 2) powodnik, poganiacz.

Powój, postać wydłużona (robak).

Powóz, w znacz. 1) wóz, fura; 2) jazda, przewóz, transport; 3) powinność dawania podwód.

Powóźca, powożący.

Powracać kogo, co, powodować kim, czym.

Powrotne, podatek od wrót, od bram.

Powrotnik, 1) recydywista; 2) upiór.

Powrozobiegun, linochód, linoskoczek.

Powrócić, zwrócić, skierować, pomknąć.

Powrót, 1) zwrot; 2) skręt (drogi).

Powróżka, wróżba, przepowiednia.

Powstać, 1) P. na królestwo, wstąpić na tron, P. z czego, od czego, o-