Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0417

trząsnąć się z czego, odstąpić od czego, porzucić co.

Powstydać się, powstydzić się.

Powszebytni, powszebytny, zawsze trwający, wieczny, nieustający, nieskończony.

Powszechnik, członek kościoła powszechnego, katolik.

Powszechny, w znacz. 1) ogólny, publiczny, nie prywatny; 2) czynić się z kim P-ym, pospolitować się, poufalić się, kumać się.

Powszedniebytni, p. Powszebytni.

Powszedniowy, powszedzienny, powszedni.

Powściąg, powściąga, powściąganie; hamulec, wędzidło; zatrzymanie czego.

Powściągniciel, powściągacz, powściągający.

Powtór, 1) odtworzenie, kopja, odbitka, konterfekt; 2) powtórnie, nazad.

Powtórka, w wyr. na P-ę, na P-i, powtórnie.

Powydrażać, powydrążać.

Powyk, zgiełk, wrzawa, hałas.

Powyryjać, powyrzynać, powydłubywać.

Powyszać, powyszować, powyszszać, powyższać, wywyższać.

Powyższać, nadawać większe znaczenie.

Powyższenie, znaczenie, powaga.

Powyższenność, powyższoność, wyniosłość, pycha, buta.

Powzdać, powzdawać, 1) oddać, przekazać, zdać, złożyć w czyje ręce; 2) P. się od kogo, oddalić się.

Powzdłużny, podłużny, podługowaty, wydłużony, smagły.

Powzwyż, u góry, w górze, wyżej, powyżej.

Pozad, 1) w tyle, z tyłu, w tył; na ostatku, na końcu; 2) potym, później, poniżej.

Pozadni, zadni, ostatni, końcowy.

Pozadowy, zadni, tylny.

Pozadzierżać, pozatrzymywać.