Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0426

Prawokąt, prostokąt.

Prawołamca, prawołomca, p. Prawokaźca.

Prawomędrzec, prawoznawca, prawnik.

Prawomoc, prawomocność.

Prawomówstwo, prawodawstwo, orzeczenie prawne.

Prawonek, w wyr. takim p-kiem, wobec tego, takim sposebem.

Prawopistwo, pisownia, ortografja.

Praworadnik, praworadzca, praworajca, jurysta, radca prawny.

Prawosny, prawosławny.

Prawostawca, prawodawca.

Prawostawnica, pion, śródwaga.

Prawostawny, pionowy, prostopadły.

Prawostrzeżca, stróż prawa, obrońca prawa.

Prawota, 1) prawość; 2) poparcie prawne, świadectwo, zeznanie sądowe.

Prawowiedztwo, prawoznawstwo, nauka prawa.

Prawowierca, prawowiernik, człowiek prawowierny, trzymający się wiary powszechnie przyjętej.

Prawowładzca, prawodawca.

Prawuj, dziad cioteczny.

Prawy, w znacz. 1) prawny, sądowy; 2) należyty, słuszny; 3) prosty, równy; 4) niewinny, usprawiedliwiony; 5) czysty, wzorowy; 6) Praw komu, który obowiązki względem kogo wypełnił, nie skrzywdził go, dogodził mu; 7) Praw czemu być, sprostać, podołać.

Prażać, prażyć.

Prażeń, próżny.

Prażmo, 1) prażone kłosy niedojrzałe; 2) upał, spiekota, znój.

Praźnik (ros.), święto, uroczystość, odpust.

Prażyć, prażać, w znacz. dokuczać, doskwierać.

Prażyk, kołacz weselny.

Prąd, w znacz. prądowina, drzewo lub korzeń w wodzie sterczący; drzewo spuszczone na wodę.