Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0430

Prostka, 1) wódka prosta, ordynarna; 2) spódnica.

Prosto, wyraźnie, oczywiście. P. jak, właśnie jak, zupełnie jak.

Prostopole, grunt jałowy.

Prostostawny, prostopadły, pionowy.

Prostotny, prosty, pełen prostoty.

Prostować, w znacz. kierować.

Prostowierny, łatwowierny.

Prostowłosy, 1) z rozpuszczonemi włosami, kosami na znak panieństwa; 2) dziewiczy, panieński.

Prostowy, prosty, zwyczajny.

Prostynia, 1) prosta płaszczyzna, prostość; 2) prosta droga.

Proszak, natrętny, prosiciel.

Proszeniec, który prosi, prosiciel.

Proszkokrąg, powietrzokrąg, atmosfera.

Prosznisty, proszysty, pełen prochu, zakurzony.

Prośca, ten, który prosi, prosiciel.

Prościć, prostować, uproszczać.

Proście, prosto, poprostu.

Prościna, 1) droga prosta; 2) prostaczek.

Prościzna, 1) prostaczka; 2) prostota, prostactwo.

Prość, na prość, wprost, prosto.

Protagonista, inicjator.

Protestat, protest, zaprotestowanie, oświadczenie się przeciw czemu.

Protunkowy, doraźny, tymczasowy, doczesny.

Prowad, 1) prowadzenie; 2) kondukt pogrzebowy; 3) P.-y, ostatnie dni świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy, t. j. dzień Trzech Króli i niedziela przewodnia.

Prowadnik, przewodnik.

Prowadzić koszty, ponosić, łożyć. P. figurę, odgrywać rolę, nadrabiać miną.

Prowedencja, polepszenie, szczęście niespodziewane.

Prowenda, prowjant.

Prowenjencja, 1) pochodzenie; 2) dochód.