Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0443

przerywać (drogę); pojmować, rozumieć; przesadzać, brać nad miarę.

Przejrzałość, 1) czujność, przezorność; 2) zbytnia dojrzałość.

Przejrzały, 1) dostrzegalny, przejrzysty; 2) przezorny.

Przejrzeć, 1) dojrzeć, dosięgnąć wzrokiem; 2) przeoczyć; 3) przebaczyć, przepuścić; 4) upatrzyć, obmyślić na przyszłość; przewidzieć.

Przejrzenie, 1) opatrzność, przeznaczenie; wyrok; 2) dozór, opieka, wychowanie; 3) widok, perspektywa; 4) przejrzystość.

Przejrzysko, zwiedzenie, przegląd.

Przejrzysty, w którym się można przejrzeć, błyszczący.

Przejść, przed kim, przed czym, pójść przed nim, poprzedzić go.

Przejźrzeć, przejrzeć.

Przejźrzeniec, upatrzony, przeznaczony na co, wybraniec.

Przejźrzoczysty, przezroczysty, przejrzysty.

Przek, w przek, w przeki, na przek, przeko, 1) w poprzek; 2) przeciwnie, na przekór; 3) P. stawać, iść, przeciwić się, różnić się.

Przekabacić, przewyższyć kogo.

Przekarzać, sprzeciwiać się, przekomarzać się.

Przekaz, 1) pokaz, okazanie; 2) nakaz, rozkaz.

Przekaza, przekazka, zawada, przeszkoda, trudność.

Przekazać, 1) ukazać, pokazać; 2) P. kogo w czym, przekonać o co, dowieść komu czego; 3) P. kogo na czym, skazać na co; potępić; 4) zakazać, P. się, pokazać się, popisać się.

Przekazić, p. Przekażać.

Przekazka, 1) p. Przekaza; 2) pogróżka.

Przekazować, p Przekazać.

Przekazytelny, mogący się przerwać, któremu można przeszkodzić.

Przekaźca, ten, który