Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0445

Ta strona została uwierzytelniona.

Przekłusać, prześcignąć, przemóc.

Przekobiały, napoprzek białą smugę mający.

Przekobiecić, 1) przebrać za kobietę; 2) zniewieścić.

Przekoczarny, w poprzek czarną smugę mający.

Przekognisty, mający w poprzek ognistą smugę.

Przekolejać, przejechać koleją.

Przekomarlać, zrzędzić, przekomarzać się, docinać komu, robić przekąsy, wymyślać komu.

Przekomarzać, niedopisywać, zawodzić. P. się komu, z kim, drażnić się, wadzić się.

Przekomorzyć, przemóc.

Przekonać, przekonywać, 1) dokonać, doprowadzić do końca; 2) pokonać, porazić.

Przekonanie prawa, zasądzenie prawne, udowodnienie procesem.

Przekonopczyć, pozatykać konopiami.

Przekopa, przekop, wąwóz, parów, rów.

Przekorzyzna, 1) urąganie; 2) napaść.

Przekos, pokos.

Przekować, robić na przekór.

Przekowy, okowy, kajdany, więzienie.

Przekradkiem, ukradkiem, chyłkiem.

Przekraść, przekradywać, przetrzymać pokryjomu.

Przekresić, przekreszać, przekreślić.

Przekrętka, rewolwer.

Przekropny (rok), mokry, dżdżysty.

Przekrywać, przechowywać tajemnie.

Przekrzcić, przekrzciwać, przekrzczywać, przechrzcić.

Przekrzciwać i P. się, p. Przekrzcić, Przekrzciwać się, a. przekwilać się, (w górnictwie, o ziemi) przejść w inny kolor.

Przekrzczywać, p. Przekrzcić.

Przekrześlić, przekreślić.

Przekrztusić się, żart. przejść na inną wiarę.

Przekrzyżować, 1) na krzyż złożyć; krzyż na