Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0449

Przeminało, rzecz przemijająca.

Przeminąć kogo, minąć kogo.

Przeminęły, przeminięty, który przeminął, przeszły.

Przeminięty, p. Przeminęły.

Przemirze, pokój, o który się układają.

Przemizgać się, umizgać się na wszystkie sposoby, stroić miny.

Przemocny, przeważny, przemagający.

Przemoctwo, gwałt, przemoc.

Przemoga, 1) siła, możność, zdolność; 2) przemoc, przewaga.

Przemożenie, p. Przemożność.

Przemożność, przemożenie, przesił, przemoc, przewaga, siła przemagająca, gwałt; możność, na którą się zdobyć można.

Przemożysty, przemożny; którego można przemóc.

Przemóc, p. Przemagać.

Przemór, wielki głód.

Przemówić, p. Przemawiać.

Przemówka, wymówka, wyrzut.

Przemóżca, pan przemożny, możnowładca.

Przemrzeć, p. Przemierać.

Przemsza, drożyna przez mszary.

Przemurować, przegrodzić murem.

Przemurze, przegroda murowana.

Przemuszać, przemusić, wymuszać, przesadzać (styl przemuszony).

Przemycacz, przemycownik, przemytnik.

Przemycać, przemycić, 1) kogo: przekupić, przenająć; 2) komu: nie dopisać komu, zawieść kogo, opuścić kogo.

Przemycie, p. Przemyta.

Przemysł, w znacz. 1) podstęp, podejście, fortel; 2) rozmysł, rozwaga, przemysłowość; 3) dowcip, spryt; 4) sposób, sekret.

Przemyślawać, przemyślać; naprzód obmyślać, przewidywać.