Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0463

Przetaina, przetalina, miejsce, na którym lód lub śnieg przetajał aż do ziemi

Przetak, w wyr. wnijść na P-ki, podlec próbie, doświadczeniu.

Przetalać się, przewracać się.

Przetasiek, przełaz (w płocie).

Przetchlina, otwór, okienko; przepaść, otchłań; P-y niebieskie, upusty niebieskie.

Przetkać, przetykać w co, przemienić, przedzierzgnąć.

Przeto, pomimo to nie; nie dlatego jednak.

Przetoczyć się, przestać się toczyć, skończyć się, rozstrzygnąć się (sprawa przetoczyła się).

Przetornić, przetrząść (o dreszczach).

Przetowłosy, p. Prostowłosy.

Przetranowić, przemarnować.

Przetrębować, przetrębywać, przegrywać na trąbie; przestawać trąbić; trąbić z przestankami; P. się, prześcigać się w trąbieniu, odzywać się wzajemnie trąbieniem.

Przetrwać w czym, zachować, podtrzymać.

Przetrybować, przeczyścić, przelutować (złoto).

Przetrząsać, potrząsać.

Przetrzucać, wybadać.

Przetrzymywać, unikać, wyłgiwać się od czego.

Przetwarty, odemknięty, uchylony.

Przetwierdzać się w czym, przebierać, grymasić.

Przetworny, wytworny, wybredny, grymaśny.

Przetworzyć się, odemknąć się, uchylić się.

Przetyłość, zbytnia otyłość.

Przeumarcie, letarg.

Przewabiacz, ten, co przewabia (coś cudzego), kompilator.

Przewabiać, (przewabić), w znacz. 1) przekradać, przywłaszczać sobie; 2) P. z cudzego, kompilować, brać żywcem z cudzych dzieł.

Przewaga, przeważność, w znacz. 1) śmiałe przed-