Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0472

o ślepotę, o hańbę); P. komu, należeć się, wypadać.

Przychopać się, wziąć się gorliwie do czego.

Przychutniwać komu, potakiwać, przyświadczać, skwapliwie przystawać na czyje zdanie.

Przychwalać się, przechwalać się, chełpić się.

Przychwost, przydatek, przyczynek, naleciałość.

Przychynąć, przygarnąć.

Przychytrz, przychytry.

Przyciąć, powstrzymać, ukrócić, przeciąć (chorobę).

Przyciągać, przyciągnąć, przymusić, pociągnąć, przycisnąć (kogo prawem).

Przyciec, 1) przypłynąć, zaciec dokąd; przybiec, przypaść.

Przycieczka, 1) ucieczka, schronienie; 2) przykop, koszokop; zwada.

Przyciemka, daszek na lampę.

Przycień, półcień.

Przyciesie, przycieszka, przycioska, zdrob. od Przycieś; próg podłożony, podwalina; budulec.

Przycinać na kogo, nacierać.

Przyciorbać się, przywlec się.

Przyciskać, przycisnąć, przymuszać, przyniewalać (do czego); P. komu, dolegać, być mu ciężarem; dawać się weznaki.

Przyciupły, przysiadły.

Przyczapić, przyczłapić, przyczapiać, przycapić, złowić; złapać podejściem.

Przyczarnawy, przyczerńszy, przyczerń, nieco czarny, czarniawy.

Przyczasie, zawczasu.

Przycząszczać, przyczęszczać, przyśpieszać, wykonywać coraz częściej.

Przyczepnąć, przycupnąć, przykucnąć.

Przyczepnina, przyczepka.

Przyczerń, Przyczerńszy, p. Przyczarnawy.

Przyczerwieńszy, czerwonawy.

Przyczęszczać, p. Przycząszczać.

Przyczłapić, p. Przyczapić.