Przygardlać, przymuszać.
Przygarniać się, poprawiać na sobie ubranie; przykładać się (do czego).
Przygarśnie, przygaśnie, przygarść.
Przyginąć, narazić się na większą zgubę.
Przyglądacz, dozorca, inspektor; widz.
Przyglądać czego, doglądać, pilnować obowiązku; przen. oddawać się czemu, puszczać się na co (na nierząd).
Przygłaskiwać komu, głaskać miłość własną, schlebiać.
Przygłaszczać, schlebiać, przywabiać, przynęcać.
Przygłobić, zacieśnić nieco (ramy piły).
Przygłodek, głód chwilowy, przygłód.
Przygłoska, głos życzliwszy za kim, odgłos pochwalny.
Przygnać, przynaglić, przypędzić.
Przygniewno, na współ z gniewem; markotno.
Przygoda, w wyr. z przygody, przypadkiem, trafunkiem; od P-y na wszelki przypadek, na drugi raz.
Przygodny do czego, dogodny, stosowny; przydatny.
Przygodzenie, zdarzenie, cios, p. Przygoda.
Przygodzić, przystosować, zgodzić; P. się, przydać się.
Przygon, powinność odrabiana; pańszczyzna.
Przygorawać, przygorewać, przypalać się.
Przygorsznąć, przygorzknąć.
Przygorzenie, zapalenie.
Przygościć, przybyć w gościnę.
Przygotować w co, zaopatrzyć.
Przygórek, wzgórek, pagórek, górka.
Przygraniczyć, mieszkać na granicy, sąsiadować.
Przygrawać, przygrywać, napomykać, dawać do zrozumienia.
Przygrawka, przygrywka.
Przygrążyć, przykryć falą, zatopić.
Przygrodek, przegrodek, przedmieście.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0475
Ta strona została uwierzytelniona.
