Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0479

Przyłoga, wierzch, wieko.

Przyłomić, przyłamać.

Przyłonić, przypłynąć.

Przyłożny, przywykły, przyzwyczajony.

Przyłożyć się, przyzwyczaić się.

Przyłóg, pola nieorane, odłóg; wogóle pole, rola.

Przyłuda, powab, wdzięk.

Przyłudzać się komu, przymilać się, przypochlebiać się.

Przyłygać, przyłgiwać.

Przymagać, pomagać.

Przymajętnić, przysporzyć majątku.

Przymartwić, przygasić, przydusić, przytłumić, poskromić.

Przymiąższy, przymięższy, przygruby, trochę gruby.

Przymiedzić, przyprawić miodem.

Przymierać, p. Przymrzeć.

Przymierca, przymierzca, sprzymierzeniec.

Przymierny, tyczący się przymierza, sprzymierzeńczy.

Przymierzca, p. Przymierca.

Przymierze, w znacz. 1) rozejm, zawieszenie broni; związek; 2) testament, zakon; 3) list bezpieczeństwa, glejt.

Przymierznik, p. Przymierca.

Przymierzchniony, przyćmiony.

Przymierzy komu, kogo, przystosować, przyrównać; P. do czego, zmierzać, dawać do zrozumienia; P. się z kim, sprzymierzać się.

Przymieszać się do czego, przyczynić się, dopomóc; w dać się w co.

Przymieszawać, przymieszywać.

Przymietać się, przyczepić się, przystać.

Przymietający się, p. Przymiotny.

Przymietność, zaraźliwość

Przymilny, wdzięczny.

Przymiot, w znacz. przyrzucenie, to, co się przyrzuca do czego; P. ognia, podrzucenie ognia; 2) cecha, wada, nałóg, pasja.

Przymiota, cecha, przymiot; wada, przywara.