Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0480

Przymiotać, przymiotywać, przyrzucić.

Przymiotny, pełen przymiotów, zalet.

Przymiotowość, zaraźliwość.

Przymiotujący się, zaraźliwy, udzielający się.

Przymnożek, przyczynek, przydatek, przyrost.

Przymoknąć, wzrosnąć, przybyć.

Przymorek, śmiertelność.

Przymowa, 1) słowa, wymawiane przy czarach, urzeczenie; 2) przymówka, przycinek.

Przymować, przyjmować.

Przymówcy, przymówczy, przymawiający, przyganiający.

Przymówiać, przymówić, 1) wymówić słowa, zaklęcia, urzec; 2) P. na co, napomknąć, dać do zrozumienia; 3) potwierdzić, przytakiwać; docieć, dogryźć; P. się do kogo, wdać się w rozmowę, zagabnąć.

Przymówny, złośliwy, uszczypliwy, interesowny.

Przymrocze, przymroczka, brzask, zmierzch.

Przymrzeć, przymierać, w znacz. 1) na kogo, przypaść na kogo po czyjej śmierci; 2) do czego, pozostać w tym miejscu, gdzie śmierć zaskoczyła.

Przymuszawać, przymuszać, zniewalać.

Przymuszczek, nadskakiwacz, pochlebca.

Przymuszczka, 1) nadskakiwanie, pochlebstwo; 2) zmyślanie, udawanie, 3) płaszczyk, pokrywka, pozór.

Przymuśnie, z musu, poniewoli.

Przymuśny, przymusowy, przymuszony, przymuszający.

Przymyśliwać, przemyśliwać, namyślać się, zamyślać.

Przynagły, gwałtowny.

Przynaległość, nagłość, przynaglenie.

Przynależeć, przystać, być odpowiednim, stosownym; zależeć (komu na czym).