Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0487

Przysłuża, trzeba, należy się, wypada, godzi się, słuszne jest, odpowiednie.

Przysłysza się, zachciewa się, kusi, korci.

Przysmaczyć, przydać smaku, zaprawić.

Przysmargnąć, przypalić się, przydymieć, przywrzeć.

Przysnąć, zdrzemnąć się.

Przysobić, przywłaszczyć sobie, przyswoić.

Przysoczyć, przyścignąć, przydybać; śladem P. kogo, śladem dojść, wyśledzić.

Przysolić komu, opłacić się mu, P. kogo, oskarżać, denuncjować.

Przysparzać, przeciągać, przedłużać; wywoływać, sprowadzać, powodować.

Przyspolić, przybrać do spółki, przyłączyć.

Przyspolny, krewny, blizki.

Przysposobieniec, syn przysposobiony czyli adoptowany.

Przystajać, przystawać, leżeć gładko.

Przystajnia, przystań.

Przystałość, właściwość, przymiot, zaleta.

Przystały, przystojny, przyzwoity.

Przystaw, przystawiony przy kim dla straży lub usługi, oddany do usług posła, urzędnik dworski asystujący poselstwu, strażnik, nadzorca, włódarz.

Przystawa 1) dostawa, dostarczenie, 2) drużyna, świta, eskorta, 3) podpora.

Przystawać k’czemu, zezwolić, godzić się; P. do kogo zamieszkać z kim.

Przystawca p. Przystaw.

Przystawiciel, dostawca.

Przystawić, dostawić, przydać, dołożyć; P. się, przybyć, stawić się.

Przystawka, miska, na której się jadło daje, półmisek.

Przystawstwo, stacja, stanowisko żołnierskie, posterunek; stróże, dozorcy, straż.

Przysterbać się, przywlec się.

Przystękać, odchorować.