Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0490

Przytowarzyszyć, przypuścić do towarzystwa.

Przytracić, przypłacić.

Przytrafina, przytrafunek, przygoda, przypadek, zdarzenie.

Przytrawić, powstrzymać.

Przytrefiać się, zdarzać się; okazać się stosownym.

Przytrefny, przypadkowy.

Przytrząsać się, przytrząść się, wzbogacać się, obławiać się.

Przytrzeć na kogo, napaść, natrzeć na kogo; dokuczyć; P. dokąd, dotrzeć.

Przytrzepać, przybyć, przybiec.

Przytulijka, przylepka, pieszczoszka.

Przytuł, przytulenie.

Przytwierać, przytworzyć, przymknąć.

Przytwierdzać, wzmacniać.

Przytworek, zachowanko, półskrzynek.

Przytwór, babiniec, kruchta w kościele.

Przytykać, przystosować; dogonić, przytrzymać; P. komu, przymawiać.

Przytykliwy, uszczypliwy.

Przytyskować komu, przyciskać kogo, przynaglać, dokuczać komu.

Przyukrwawieńszy, zakrwawiony.

Przyumarły, zostawiony w spadku po śmierci.

Przyumierać, przyumrzeć, 1) komu: przejść na kogo po śmierci czyjej; 2) zostawić co komu po swojej śmierci.

Przywadzić, zawadzić o co.

Przywaliny, gruzy, rumowisko.

Przywara 1) to, co przywrzało do garnka, przyskrobek; 2) wada; 3) piwo zagotowane z cukrem i żółtkiem.

Przywarcholić się, przywąchronić się, przywonkrucić się, przybłąkać się; P. do kogo, przyczepić się.

Przywąchromić się, p. Przywarcholić się.

Przywąkroić 1) przynęcić, oswoić; P. sobie co przywłaszczyć sobie, zmyślić.

Przywczas, wcześnie.