Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0491

Przywdzięczyć się, nabrać wdzięku, przymilić się.

Przywdzięk, przymilenie się, umizg.

Przywędrowały, przyniesiony, zapożyczony od innych.

Przywianek, zapis uczyniony przez męża żonie przy ślubie; dar poślubny.

Przywiarek, przesąd, zabobon.

Przywiązałość, przywiązanie.

Przywiązca, przywiązany do kogo.

Przywid, przywidzenie.

Przywiecha, brew.

Przywieńczyć, uwieńczyć.

Przywierabożać się, przysięgać się.

Przywiesek, rzecz przywieszona, amulet.

Przywiętszy, trochę za wielki.

Przywięź, lina do przywiązywania statków.

Przywileja, przywilejka, przywilja, wada, nałóg, właściwość usposobienie.

Przywilszy, trochę szalony.

Przywinniejszy, nie bez winy.

Przywitaczka, przywitanie.

Przywitować, przywitać; poczęstować.

Przywłaszczać 1) P. co komu, zwrócić, przyznać, przypisywać; 2) P. czemu, ku czemu, przyrównywać, przywabiać, przynęcać; 2) P. sobie za syna, za córkę, przysposabiać, adoptować; 4) przyciągać.

Przywłoka, przybitka naboju w strzelbie.

Przywłościć, przywłaszczyć.

Pzywnosić, wprowadzać.

Przywodosiadły, nad wodą mieszkający.

Przywodzić, przywieść, 1) sprawić, wywołać, pociągnąć; 2) przygarniać, gromadzić; 3) P. komu, przewodzić, przewodniczyć, dowodzić; P. na hak, narażać na niebezpieczeństwo; P. się, usposobić się, dojść.

Przywoity, przyzwoity, stosowny.

Przywojca, przywódca.