Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0492

Przywojstwo, przywództwo, przewodnictwo.

Przywonchromić się, p. Przywarcholić się.

Przywód 1) naczelnictwo, dowództwo; 2) powód, pobudka; 3) szlak, przesmyk, przewód.

Przywójca, przywódca.

Przywrotny, powtarzający się.

Przywrzały, 1) który przylgnął wskutek wrzenia; 2) zastarzały, niepoprawny.

Przywtarzać, opowiadać, przyświadczać.

Przywyż, przywyższym, powyżej, nieco wyżej.

Przyzająkliwszy, przyzająklejszy, trochę jąkający się.

Przyzapadny, południowo-zachodni (wiatr).

Przyzapuście, karnawał.

Przyzazdrościwy, nieco zazdrosny.

Przyziemie, dolna część budynku, doł, parter.

Przyzieracz, nadzorca.

Przyzierać się, przyźrzeć się, przyglądać się.

Przyziomowy, dolny, parterowy.

Przyznajać, przyznać.

Przyznawanie, uznanie, wziętość, poważanie.

Przyzwoity komn, właściwy, stosowny; słuszny, sprawiedliwy.

Przyzwolić komu, przychylić się do czyjej prośby; zniewolić, skłonić.

Przyzwyczaj, obyczaj.

Przyźdrzeć się, przyjrzeć się.

Przyżadniejszy, trochę szpetny.

Przyżałować, podzielić czyj żal, odczuć.

Przyżonąć, przygnać, przypędzić.

Psałterz, różaniec; rodzaj harfy, gęśle.

Psar, pilnujący psy.

Psek, piesek.

Psi w wyraż. psiego, skoczyć (zlecieć, pływać), poniewolnie brnąć, z musu jaki krok uczynić.

Psiacz, psiarz.

Psiaczyć, wymyślać.

Psiarskie, opłata na żywienie psów królewsk.

Psibiskunt, nieprzyjemność.

Psić się p. Psieć.

Psieć, piaszeć, marnieć,