Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0518

Ta strona została uwierzytelniona.

Rozpedać, rozpowiadać, rozprawiać.

Rozpienić, zamienić w pienie, obdarzyć śpiewnością.

Rozpierać się, rozeprzeć się, prawować się, rozprawiać się, spierać się.

Rozpierzać (rozpierzyć), rozpraszać, rozpłaszać.

Rozpisać, zaprosić, zapisać swoje zdanie, zaprotestować; R. rok, odroczyć sprawę.

Rozpisty, rozpity, sypki.

Rozplaznąć, rozleźć się wskutek rozmoknięcia, rozpłynąć się.

Rozplem, rozmnożenie, rozpłód.

Rozploznąć, rozpaść się, rozpłaszczyć się.

Rozpładniać, użyźniać.

Rozpłozić się, rozpaść się, rozejść się.

Rozpłynąć się, rozstać się, odpłynąć.

Rozpojąć, zrozumieć, odgadnąć.

Rozpołożenie, roztropność, rozwaga, takt.

Rozpominacz, rozpamiętywający sobie.

Rozpomionąć, wspomnieć, rozważać, rozpamiętywać.

Rozpona, baldachim, obicie.

Rozpora, p. Rozpór.

Rozporaić, różnie wyraić, różnie powydawać za mąż, różnie pożenić, wyposażyć, pozaopatrywać.

Rozporny, rozłączny.

Rozporządzić, oporządzić, obdarzyć, zaopatrzyć.

Rozposażać, rozdać, roztrwonić; R. się, rozpościerać się, przewodzić, rządzić.

Rozpostrzać, rozpościerać, rozciągać, rozszerzać, rozkładać, rozprzestrzeniać; R. się, rozwodzić się z czym, rozwijać się, rozgościć się, rozlokować się.

Rozpostrzenie, 1) rozwój, rozrost; 2) rozpostarcie; 3) przestrzeń, przedział, firmament.

Rozpostrzony, rozpostarty.

Rozpostrzyć się, zdecydować się.

Rozpotrzelić, strwonić, zmarnować.

Rozpór, 1) rozdzielenie, podział; 2) spór, kłótnia.