Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0523

Rozstrzmić, rozwinąć, rozstawić, nastroszyć.

Roztwarzać, roztworzyć, w znacz. 1) osładzać, łagodzić; 2) przetwarzać.

Roztworzysty, otwarty na wszystkie strony, wolny.

Roztwór, rozbrat, rozłam, rozterka, niezgoda.

Roztyrk, rozterka.

Rozumak, 1) człowiek wielkiego rozumu; 2) zaufany w swym rozumie, mądrala.

Rozum: po rozumie = rozumnie.

Rozum przenocować, zgłupieć.

Rozumieć, w znacz. 1) R. komu, czemu, wejść w czyje położenie, rozumieć jego położenie; 2) R. czemu, wiedzieć, przewidywać; 3) R. co za co, mieć, brać, poczytywać za co; 4) R. co, oceniać, wnikać, współczuć czemu; R. co w czym, dopatrywać się czego; R. co, koło czego, znać się na czym.

Rozumnik, chytry, przebiegły, filut, wyga.

Rozumowstwo, sztuka rozumowania, djalektyka.

Rozwadzać, rozwadzić, rozłączać, rozbrajać wadzących się.

Rozwadzca, rozjemca.

Rozwalczy, burzący.

Rozwalinki, szerokie sanie niepodkute.

Rozważalnia, rozwaga.

Rozważywać, rozważać, odważać; R. co komu, przedstawiać do rozważenia; R. komu, namawiać, tłomaczyć; R. się, namyślać się.

Rozwcielać się, uduchownić się.

Rozwełnić, rozbałwanić (o morzu).

Rozwiąz, rozłączenie.

Rozwiązanie, rozwiązłość, rozpusta; R. się, rozłączenie się, rozstanie, rozwód.

Rozwiązka, rozwiązanie, rozstrzygnięcie.

Rozwiąż, rozstrój, rozprzężenie.

Rozwić, rozwinąć.

Rozwidnokrężyć, rozciągnąć do granic widnokręgu.

Rozwidzieje, rozjaśnia się.