Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0531

Rzeski, należący do Rzeszy niemieckiej.

Rześcia, p. Ryść.

Rzetelny, rzucający się w oczy, oczywisty, wyraźny.

Rzewnić, rozrzewniać, R. sobie, urzewniać.

Rzewnie, żywnie; zjecie, wypijecie, co wam ś. R. podoba.

Rzewniwy, rzewliwy, rozrzewniony.

Rzewny, gorliwy, żarliwy, serdeczny, pilny; szczery; fanatyczny.

Rzezać, rzazać, wykrawać sztucznie, karbować (aksamit, jedwab, kabat, trzewiki), rzeźbić; R. chorego, operować; R. mężczyznę, samca, kastrować, trzebić; rzężą się zęby, wyrzynają; w koszu się R., (o dworzanach, żołnierzach, junakach), siedzieć w koszu za karę.

Rzezak, rzazak, rzeżączka, tryper.

Rzezawica, p. rzazawka.

Rzeziciel, kastrator.

Rzeziwo, rzeź, jatki mięsne, mordy.

Rzeźbierstwo, rzeźbiarstwo.

Rzeźno, ostro, przenikliwo.

Rzeźny, ostry, drapiący, cierpki (np. o winie, imbirze), przenikający.

Rzeżatek, węgiel ostygły.

Rzeżewie (żerzewie), żarzewie.

Rzeżypępkowa, babka połogowa, akuszerka.

Rzędno, bogato w rzędy (przybory na konie).

Rzędny, najemny, płatny.

Rzędowy, porządkowy; liczebnik R.

Rzędzicha, rzędziocha, rzędocha, kobieta chcąca rządzić.

Rzędzić, rządzić, kierować.

Rzędocha, p. Rzędzicha.

Rzędziocha, rzędziucha, zrzęda, p. Rzędzicha.

Rzęsisty, grono rzęsiste; posag R., dostatki rzęsiste; spełniać rzęsiste kielichy; jagódki rzęsiste.

Rzkąc, mówiąc. Rzkomo, niby to na pozór, jakoby.

Rzkę, rzekę.