Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0541

Ta strona została uwierzytelniona.

Siadło, 1) siedlisko, siedziba, mieszkanie, miejsce pobytu, (nie mając pewnego siadła, tułali się). Siadło ptasie = gniazdo. Pod wieczór ptacy na siadło lecą = na grzędę; 2) stolica, gniazdo, rozsadnik (W Rzymie siadło panowania całemu światu).

Siąść, popaść, zginąć.

Siban, nazwa miesiąca maja.

Sidalen, p. Siedalen.

Siebiebój, siebiebójstwo, samobójstwo.

Siebiebójca, samobójca.

Siebierka, siebierskie sukno, gatunek sukna ruskiego.

Siec się: włosy się sieką = lezą, wychodzą, wypadają.

Siecz, 1) siekanie, rąbanina; 2) sicz kozacka.

Sieczba, sieczenie, koszenie zboża, żniwo.

Sieczka, siekanie, rąbanina, rzeź.

Sieczysty, ostry, siekący.

Siedalen, sidalen, pieśń kościelna, w ciągu której siedzą.

Siedleczka, sierlęczka, sierlęcza, szufla, łopata do przerzucania zboża przy jego wianiu, wiejadło.

Siedlenie, zamieszkiwanie (np. domu).

Siedlić się, osiedlać się.

Siedliszcze, siedza, siedzenie, siedlisko, siedziba.

Siedmdziesiątnica, niedziela starozapustna.

Siedmiochody, siedmiogęby, uchodzący siedmiu odnogami (Nil siedmiochody).

Siedmiogębny, p. Siedmiochody.

Siedmiołbica, hydra.

Siedmiołbisty, mający siedem łbów (Hydra siedmiołbista).

Siedmioraźny, siedmiokrotny.

Siedmiornasobny, siedem razy powtórzony.

Siedmiornasób, siedem razy tyle.

Siedmioronaście, siedemnaścioro.

Siedmiory, siedmiokrotny.

Siedmnadziesta, kara pie-