Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0542

niężna = czternastu grzywnom.

Siedmnastnik, pieniądz wartości siedmnastu mniejszych monet.

Siedmnica, tydzień.

Siedmradzki, jeden z siedmiu rządców najwyższych, septemwir.

Siedmtrjon, północ, kraje północne.

Siedmtrjoński, północny, septemrjoński (np. kraj).

Siedza, p. Siedliszcze.

Siedzeniczko, maleńkie siedzenie, miluchne siedzenie, stołeczek.

Siedzenie, 1) p. Siedliszcze; 2) posiadłość.

Siedzieć, 1) leżeć, być położonym, znajdować się (Aleksandrja siedzi nad morzem); 2) mieszkać, żyć (to miasto siedzi pod prawem magdeburskim).

Siek, 1) cięcie, raz, cios; 2) siekiem, siekmie, sieknie, ciętym sposobem.

Siekiel, siekielczyk, sekiel, koń z pogranicza Siedmiogrodu.

Siekiera, siekira, stary wyjadacz, wyga, ćwik, lis szczwany, kuty.

Siekira, 1) siekiera; 2) p. Siekiera.

Siekmie, sieknie, p. Siek.

Siekomy, mogący być rozsiekanym, rozdzielny.

Sielański, sielski, wiejski.

Sielny, silny.

Sieluszka, zdrobniałe od Sielenka.

Sieła, siła.

Siemiączko, nasionko.

Siemienny, nasienny.

Siemiernictwo, drobny handel, przekupnictwo.

Siemiernik, drobny handlarz, przekupień.

Sieniec, przedpokój.

Sień, kurytarz, pasaż.

Siepać, 1) szarpać, rozrywać na części, targać, tarmosić; 2) rwać, dokuczać, dręczyć (ból siepa, wrzód).

Sierbszczyzna, p. Serebszczyzna.

Sierce, serce.

Sierchl, sierść, sierć.

Sierciomienny, zmieniający sierć (np. lis).