zawyrokować; 3) S. za kim o kim = osądzić za niewinnego, wydać wyrok uniewinniający; 4) S. przeciw komu = wydać wyrok potępiający, skazać na kim winę; 5) S. komu co = przysądzić, zasądzić (komu los skaże rzecz sporną).
Skazać się, okazać się, ukazać się.
Skazanie, skaźń, wyrok, dekret, orzeczenie sądu w sprawie, osądzenie.
Skazić, 1) zepsuć, zniszczyć, zburzyć, rozwalić, znieść (skazić zwyczaj dekretem, dom) 2) skalać, splamić, sponiewierać (skazić sławę, skazić usta kłamstwem).
Skazisty, 1) albo Skaźny, podległy zepsuciu, niedoskonały, ułomny; 2) skażony, naruszony.
Skazka, wykaz ludności według rewizji.
Skazować, p. Skazać.
Skazyciel, skażyciel, indeks, wskazówka zegarowa, kompasowa.
Skaźca, 1) albo Skajsca, Skażca, ten, co skaził, co sprowadza skażenie; niszczyciel, szkodnik, burzyciel, pogromca, gwałciciel; 2) ten, co wskazuje; donosiciel, denuncjant.
Skaźnić, skarać.
Skaźnik, wykaz, indeks, spis, rejestr.
Skażń, p. Skazanie.
Skażca, p. Skaźca.
Skażyciel, p. Skazyciel.
Skądkolwie, skądkolwiek.
Skąpca, skępca, skępiec, skąpek, skąpigrosz, skąpiec, sknera.
Skąpek, p. Skąpca.
Skąpica, skępica, kobieta skąpa.
Skąpie, skąpo.
Skąpigrosz, p. Skąpca.
Skędzierzować, skędzierzawić.
Skępca, skępiec, p. Skąpca.
Skępica, p. Skąpica.
Skępić, skąpić.
Skępstwo, skąpstwo.
Skępszy, skąpszy.
Skidać, zrzucić, zwalić (skidać traktat).
Skidać się, 1) przejść,
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0547
Ta strona została uwierzytelniona.
