Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0551

Skorzyścić, skorzystać, przywłaszczyć sobie, ukraść; 2) zdarzyć, poszczęścić.

Skosisty, ukośny.

Skoszokopnik, saper.

Skosztować kogo, doświadczyć, wypróbować.

Skosztować się z kim, spóbować się, zmierzyć się.

Skośnica, linja ukośna.

Skot, 1) bydlę, bydło; 2) jedna grzywna srebra; 3) p. Szkot.

Skotarka, p. Skotopaska.

Skotak, szkotak, skotarz, skotopas, szkotopas, pastuch.

Skotnica, skotnik, 1) wygon, droga, którędy wypędzają bydło w pole; 2) droga, gościniec.

Skotny, bydlęcy, zwierzęcy.

Skotokradca, skotokrajca, złodziej bydła.

Skotopas, p. Skotak.

Skotopaska, 1) albo Skotarka, pasterka; 2) sielanka.

Skower, skowyra, gderacz, zrzęda.

Skóra, 1) postać zewnętrzna, pozór; (pod skórą litery — tajemnica); 2) łub, kora na drzewie.

Skórłat, szkórłat, stara skóra do łatania butów.

Skórnia, skórzeń, skórznia, 1) obuwie na goleń zachodzące, sztyble, kamasze; 2) więzienie u dołu bardzo ciasne, gdzie więzień nie mógł się położyć, nogawica.

Skórnik, 1) garbarz, handlujący skórami; 2) naczynie skórzane do płynów.

Skórołupca, ździerca, chciwiec.

Skórzenka, zdrob. od Skórznia.

Skórzeń, p. Skórnia.

Skrab, skrabowatość, chrapowatość.

Skrabać, skrabnąć kogo = dawać, mu przytyki, przymawiać mu.

Skrabnąć, p. Skrabać.

Skrabowaty, skropowaty, skropawy, chropowaty.

Skradka, to, co się dzieje ukradkiem.

Skrążyć, 1) skrajać w