Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0554

Ta strona została uwierzytelniona.

Skutecznić, uskuteczniać, spełniać.

Skutek 1) wykonanie, wprowadzenie w czyn; 2) skuteczność, skutkowanie; 3) dzieło, czyn, sprawa, uczynek, postępek.

Skwadra, węgielnica.

Skwadron, szwadron.

Skwapiać się, kwapić się, śpieszyć się.

Skwapny, skwapliwy.

Skwara 1) skwar, spieka; skwara na mię = skwarno mi, duszno, ciasno mi; 2) S. kruszców = żużel, łuska; 3) zapach mięsa smażonego.

Skwarczeć, skwierczeć.

Skwarki, skwarczki, rózgi suche, susz.

Skwarliwy, skwarny.

Skwarna 1) albo Skwarne lekarstwo na wymioty dla ptaków myśliwych; 2) pokarm nie strawiony w żołądku niestrawność, zapieczenie; 3) ekskrementy jastrzębia

Skwarne, p. Skwarna.

Skwarzyć węgiel, palić, tlić, dusić.

Skwerować, prezentować broń.

Skwierk, świerk.

Skwierkliwy, utyskujący, płaczliwy.

Skwiernić, kalać.

Skwirczeć, skwierczeć.

Skwirk, skwierk.

Slama, ślama, szlama, futerko lisie albo rysie z brzucha i boków.

Slężak, gatunek sukni.

Slubić się, spodobać się.

Slutować się, zlitować się.

Słaby, mierny, lichy, nie suty (obiad).

Słać 1) słać most (= kłaść), S. drogę (= torować, mościć, brukować); 2) S. pretensję = roś cić, wnosić; 3) koncepty = układać.

Słać się, powodzić się, szczęścić się, udawać się.

Słaniec, posłaniec, poseł.

Sława, 1) niedobra sława = niesława; 2) wieść, słuch, pogłoska; 3) podanie, tradycja.

Sławętność, 1) sława, rozgłos; 2) autorytet, powaga.