Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0555

Sławętny, sławny.

Sławić, opowiadać, rozgłaszać, rozgadywać, głosić.

Sławnodawny, sławny niegdyś.

Sławodbały, dbały o sławę.

Sławosłowie, pieśń pochwalna.

Słoboda, p. Swoboda.

Słobodka, p. Swoboda.

Słodeczny, pełen słodyczy.

Słodkogronny, mający słodkie grona (np. o winie).

Słodkomruczny, rozkosznie mruczący (potok).

Słodkopienny, słodko śpiewający (np. o ustach).

Słodkować, słodzić, uprzyjemniać (przykre chwile).

Słodkowdzięczny, pełen miłego wdzięku (wiersz)

Słodnieć, słodnąć, stawać się słodkim.

Słodny, słodem zaprawny.

Słodosyczny, słodko syczący (zdrój).

Słodziuszek, słodziutki człowieczek.

Słodzona, śledziona.

Słojerzowaty, p. Słojrzowaty.

Słojorowaty, p. Słojrzowaty.

Słojrzowaty, szłojrzowaty, słojerzowaty, słojorowaty, słojowaty, fladrowaty, złożony z warstw.

Słopiec, łapka na zwierzęta.

Słowny, zasadzający się tylko na słowach.

Słuć, słynąć, nazywać się.

Sługować, sługiwać.

Słupiarski, snycerski.

Słuski, p. Służski.

Słusz, słusza, słuszność, racja.

Słusza, p. Słusz. Słusza komu = wypada, przystoi, należy się.

Słuszać 1) słuchać; 2) albo Słuszeć, Słuszyć, być słusznym, przyzwoitym, godzić się, wypadać; 3) służyć ku czemu, być na co przydatnym.

Słusze, wypada, jest obowiązkiem.