Smardowstwo, plugastwo, łotrowstwo.
Smargnąć, wydać szmer, zrobić szmer, zachrobotać, zaszeleścić.
Smarować, walać, smolić, świechtać (odzienie, gotując).
Smatruz, buda kupiecka, kram.
Smażarz, ten, co smaży.
Smażnik, konfitura.
Smażyć się (o życie) dojrzewać, żółknąć.
Smąd, smęd, świąd, swąd.
Smelcerz, szmelcarz.
Smerd 1) p. Smard; 2) żołnierz uzbrojony w łuk i dzidę.
Smęcić, smucić, trapić.
Smęcien, smutny.
Smęcony, zasmucony, zaniepokojony, zaturbowany.
Smęd p. Smąd.
Smętliwy, smętny, smutny.
Smiara, pokora, cichość, łagodność, uniżoność.
Smierny, uniżony, pokorny, cichy.
Smilstwo, nieczystość, cudzołóstwo, rozpusta.
Smirzyć się z kim = zawrzeć mir, pokój.
Smlady, śniady.
Smledziały, zaśniedziały.
Smledzieć, śniedzieć.
Smoczyny, smoczyński Apollo = pityjski.
Smok, dopelkolubryna (działo).
Smokoród, jeden z żołnierzy powstałych z zębów smoczych wydanych przez Kadma.
Smolany, smolny.
Smolik, smoluch, brudas.
Smolno, boleśnie, tęgo, dotkliwie (wybić kogo).
Smoła, smród, śmierdziuch; zbiorowo: chałastra, motłoch, pospólstwo.
Smołka, djabeł występujący w djalogach.
Smołwa, smowa, umowa, układ.
Smowca, ten, co podpisuje umowę.
Smrodnik, tyłek, zadek.
Smrodza, śmierdziucha, baba prześmiardła.
Smrok, świerk, smerek.
Smucten, smutny.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0558
Ta strona została uwierzytelniona.
