Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0576

Srzesić, p. Zrzesić.

Ssący, limfatyczny (naczynia, żyły ssące).

Ssąd, naczynie.

Sstawać, stawać, wystarczać.

Ssutek, sutek, cycek.

Sswawolać, stać się z czasem swawolnym.

Stacja, 1) albo stacyjne, powinność utrzymania w podróży króla, żołnierzy, ciążąca na kmieciach; 2) ordynarja, obrok, prowizja wyznaczona.

Staczyć, p. Statczyć.

Stać, 1) S. do stołu = usługiwać do stołu; 2) wisieć, unosić się nad kim, zagrażać komu (przeklęctwo stoi nad głowami ich); 3) S. u prawa, w prawie = być obecnym w sądzie, na sprawie; 4) dobra stojące, mienie stojące = nieruchomość; 5) S. na czem = zostawać (jagoda winna 6 dni ma stać na macicy); 6) być wystawionym (wielkie państwa stoją fortunie na celu); 7) S. oczom czyim = snuć się przed czyjemi oczyma (przyszłość błyszcząca stoi oczom moim); 8) trwać, ciągnąć się, odbywać się (bitwa, koncyljum, jarmark stoi); S. w rozmowie; 9) S. u kupca, rzemieślnika = terminować; 10) S. w czem, na czem, przy czem = trzymać się czego, obstawać przy czem, nie odstępować od czego (S. na pierwotnem zeznaniu, przy słowie); 11) S. za kim, za czym = być po czyjej stronie; przemawiać za kim, za czym (S. za naszą sentencją); 12) S. jak = wydawać się, wyglądać, prezentować się (ogród sadzony we dwa rzędy dobrze stoi; kobieta płcią, brwiami dobrze stała); 13) na czem = zasadzać się, polegać (piękność na mniemaniu stoi); 14) S. za co = ręczyć, odpowiadać (S. za szkodę); 15) być wartym, kosztować, ważyć (zapłacić co, jak