Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0581

Starodubski, tyczący się staroduba.

Starokalendarca, p. Starokalendarzanin.

Starokalendarzanin, starokalendarca, ten, co się trzyma kalendarza starego stylu.

Staroojcowski, tyczący się dziadka czyjego.

Staropisca, pisarz starożytny.

Starosta, 1) władca, wielkorządca (s. piekielny); 2) S. bartny = osoba stanu szlacheckiego przewodnicząca w sądzie bartnym; 3) S. prowentowy = pilnujący dochodów ze starostwa; 4) albo starszy = przodek, antenat.

Starozeszły, bardzo stary, zgrzybiały.

Starozwykły, zwykły w dawnych czasach, staroświecki (imię starozwykłe).

Starożenia, kobieta idąca za mąż w starości.

Starożeń, mężczyzna żeniący się na starość.

Starożyły, starożywy, starożyty, starodawny.

Starożytość, starożytność.

Starożyty, p. Starożyły.

Starożywy, p. Starożyły.

Starsze (liczba mnoga) rodzice.

Starszeński, tyczący się starszeństwa albo starszych, przełożeński.

Starszy, p. Starosta.

Starszyna, starzyna, starszyzna.

Staruchna, babka czyja.

Staruchny, starzuchny, starutki, staruteńki, staruczki, ze wszystkiem stary.

Staruczki, p. Staruchny.

Staruteńki, p. Staruchny.

Starutki, p. Staruchny.

Stary: S. ojciec = dziadek; S. stryj = brat dziadka; S. dziad = pradziad; S. matka = babka; S. ciotka = siostra dziadka albo babki; Stara pani = ochmistrzyni.

Starynnie, starannie.

Starynny, staranny.

Staryzna, p. Starzyna.

Starz: W S. = w starszym wieku.

Starzec, starszy, przełożony w klasztorze pra-