Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0589

Straszyć pieczeń = zbijać ją, aby była kruchą.

Straszydłorody, rodzący straszydła (noc straszydłoroda).

Straszywy, p. Straszliwy.

Stratność, rozrzutność, utratność, marnotrawstwo.

Stratyjotka, p. Stradyjotka.

Strawa, 1) podnieta (próżnowanie S. wszelkich złości); 2) dar, podarunek; 3) strata, wydatek.

Strawca, p. Straciej.

Strawica, licha strawa.

Strawić, wydać, stracić, zużyć.

Strawnik, stołownik.

Strawno tu = obficie w strawę, jest co jeść.

Strawność, żywność, zapasy spożywcze.

Strawny, 1) tyczący się strawy, jadalny; 2) trawiący (strawna drużyna = darmozjady; żywot S., bo nam codzień sił ujmuje).

Strawować, żywić, karmić; podejmować, ugaszczać. S. się, żywić się, karmić się, stołować się.

Straż, godzina zmiany straży; okres czasu czuwania strażników (u starożytnych noc dzielono na czworą S., z których każda trwała 3 godziny; około czwartej straży nocnej; powstań w nocy na początku straży).

Strażnica, kobieta-strażnik.

Strażnik, 1) naczelnik straży (S. wielki i oboźny wielki są obowiązani odprawować służbę, kiedy wojsko idzie na nieprzyjaciela; S. wojskowy polny); 2) ceduła (strażniki dla pamięci spisane).

Strąbić, strębić, niedok. Strębować, zwołać przez trąbienie.

Strącić, stręcić, 1) zrazić (powodzenie naszych strąciło serce nieprzyjaciół); 2) zgarnąć, odgarnąć, odrzucić (włos w tył strącony); 3) odstręczyć, o-