Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0602

Sumułka, mała suma, sumka (S. czego, króciuchna treść).

Suna, sundak, sunka, sumka, szumka, sakwa, torba, worek skórzany, łagiew rzemienna.

Sunąć, sypnąć.

Sundak, p. Suna.

Sumka, 1) kieszeń, woreczek, sakwa; 2) p. Suna.

Sunka, p. Suna.

Supa, zupa.

Supan, żupan.

Supanja, żupanja.

Supeditować, dostarczać, posiłkować, przychodzić w sukurs.

Superfajn, p. Superfin.

Superfajnowy, p. Superfinowy.

Superfin, superfajn, rzecz zrobiona z przedniego srebra (fajnu).

Superfinowy, superfajnowy, tyczący się superfinu, z niego zrobiony.

Superoksyd, nadtlenek.

Supersedować, zaprzestać, zaniechać, odstąpić.

Suplement, zasiłek, pomoc; posiłki wojskowe.

Suplementować, zasilać, pomagać, ratować, opatrywać.

Suplika, petycja.

Supozycja na kogo = podejrzenie, poszlaka.

Supryma, część wierzchnia.

Surczeć, surczyć, szeleścić (S. skrzydłami).

Surmować, grać na surmie.

Surnat, sublimat.

Surogacja, p. Surogatorja.

Surogator, zastępca starosty grodzkiego.

Surogatorja, surogacja, urząd surogatora.

Surowić, robić surowym. S. się, surowieć.

Surowie, surowo.

Surowy: drzewo surowe albo nie dziane = drzewo, na którym nie urządzono barci, ale zdatne do roboty bartnej.

Surundży, nieodm. pstra chustka turecka.

Susceptanctwo, czynność, obowiązki, rola susceptanta.