Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0621

Sześcioro, sześć (S. chleba).

Sześcioroskrzydlasty, sześcioroskrzydły, szóstoskrzydlasty, mający sześć skrzydeł (cherubin S.).

Sześcioroskrzydły, p. Sześcioroskrzydlasty.

Sześciory, sześcioraki.

Sześćdziesiątnica, niedziela w szóstym dziesiątku dni przed wielkanocą.

Sześćdziesiętny, 1) sześćdziesiątkrotny, sześćdziesiąt razy powtórzony; 2) sześćdziesiąty.

Sześćkrotny, sześciokrotny.

Sześćnaćcie, szesnaście.

Sześćniedziałka, p. Sześciniedziałka.

Sześćrzędy, z sześciu rzędów złożony (owies S.).

Sześćstopny, sześciostopowy.

Sześćwęgielny, sześćwęgiełny, sześciokątny.

Szewc, lin (ryba).

Szewluch, 1) człowiek do niczego, niezdara, ladaco; 2) albo szewlucha, szewluha, nędzna szkapa, wywłoka.

Szewlucha, p. Szewluch.

Szewluha, p. Szewluch.

Szędzić, p. Szadzić.

Szędziwy, p. Szedziwy.

Szfanel, rodzaj gry w karty.

Szkadłuba, p. Skała.

Szkałuba, p. Skała.

Szkapina, mięso ze szkapy, konina.

Szkaradość, szkarzadość, szkaradzieństwo.

Szkarady, skarady, szkaradny.

Szkaradzić, hańbić, kalać, sromocić, profanować (S. świętość).

Szkaradzie, szkaradnie.

Szkardasztwo, pobratymstwo, braterstwo, przyjaźń u Tatarów.

Szkarzadość, p. Szkaradość.

Szkarłupa, skorupa.

Szkielnia, śkielnia, huta szklana.

Szkielny, śkielny, szkleniczny, śkleniczny, tyczący się szkła, szklany (hutnik S.).

Szkleniczny, p. Szkielny.