Sztabny, sztabowy.
Sztachel, drąg żelazny śpiczasty, którym poruszają i przerabiają zaprawę stężałą.
Sztacklejd, staroświecki frak haftowany.
Sztafier, p. Stafier.
Sztatir, stafirowanie się, elegantowanie się.
Sztakiecik, sztacheciki.
Sztakiet, sztakieta, sztokiet, sztachety.
Sztalmach, stalmach, sztelmach.
Sztalmachowa, sztalmaszka, stalmaszka, sztelmachowa.
Sztalmaski, stalmaski, tyczący się sztelmacha, sztelmaski.
Sztalmastwo, stalmastwo, rzemiosło sztelmacha.
Sztalmaszka, p. Sztalmachowa.
Sztament, stament, stamęt, sztamet, kamlot.
Sztandar, styndar, standur, sztandar.
Sztąpel, stempel, podpora ciesielska.
Sztembnować, sztepować, stebnować.
Sztembnówka, stebnówka, szew stebnowany.
Sztenkierka, suknia do stroju.
Sztepować, p. Sztembnować.
Szterman, styrman, sztyrnik, szternik, sternik.
Szternik, p. Szterman.
Szto, szło się, szli.
Sztok, 1) stok, stek, ściek, ujście; 2) więzienie, ciemnica.
Sztokada, pałasz, bagnet, sztych szermierski.
Sztokiet, p. Sztakiet.
Sztokowy, stokowy.
Sztorcista, ten, co grywa na sztorcie.
Sztort, gatunek wielkiej piszczałki.
Sztos, stus, raz, cios.
Sztrychować, p. Strychować.
Sztuciec, stuciec, sztuć, stuć, puzderko z kompletem narzędzi cyrulickich; puzderko z przyborami do pisania.
Sztuczny, obłudny, udany, chytry, przebiegły.
Sztuć, p. Sztuciec.
Sztuft, pewna miara objętości (S. wina).
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0630
Ta strona została uwierzytelniona.
