Szynąć, p. Schynąć.
Szyndel, gont.
Szyndowaó, łupić, obdzierać.
Szynk, 1) szynkarz; 2) rozdawanie.
Szynkiel, sam koniec osi.
Szynkostwo, urząd podczaszego.
Szynkodrap, mysz.
Szynkować, szafować, przynosić, wetować, oddawać; prowadzić sprzedaż detaliczną.
Szyp, p. Syp.
Szyp, strzała, grot, pocisk.
Szypel, supeł, węzeł.
Szypik, zdrob. od Szyp.
Szypki, p. Szybki[1].
Szyplać, szypleć, szypoleć, supłać, dłubać, skubać, gmerać.
Szyplanina, zmudne supłanie, dłubanina.
Szypleć, p. Szyplać.
Szypoleć, p. Szyplać.
Szyposz, p. Siposz.
Szyptuch, grube płótno żaglowe.
Szyrm, p. Szerm.
Szyrmica, utarczka.
Szyrmierz, szyrzmirz, szermierz.
Szyrmirski, szermierski.
Szyrmirstwo, p. Szermierska.
Szyrzmirz, p. Szyrmierz.
Szyrmować, 1) szermować; 2) p. Szermować.
Szyroki, p. Szeroki.
Szyrszl, sierść.
Szyrzyć i S. się, p. Szerzyć.
Szys, p. Szus.
Szysloch, strzelnica, otwór do strzelania z murów na nieprzyjaciela.
Szysma, p. Szyzma.
Szystowy, łupkowy.
Szywalnia, szwalnia.
Szywalny, przeznaczony do szycia.
Szyzma, szysma, schizma.
Ściana, 1) przedmurze, mur, tarcza, obrona (Ś. przed nawałą tatarską); 2) granica, przegroda
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło Szybki w Słowniku ilustrowanym języka polskiego i w Słowniku etymologicznym języka polskiego.
