Tenutarjusz, 1) dzierżawca; 2) starosta bez juryzdykcji.
Tepać, bić, trapić.
Teper, teraz.
Ter, p. Tyr[1].
Terajszy, p. Teraźni.
Teraz — teraz = to — to, raz — raz (T. blednie, T. się czerwieni).
Teraźni, terajszy, teraźniejszy, niniejszy.
Teraźniuczko, dopieruteńko.
Tercjana, febra przypadająca co trzeci dzień.
Tercjanela, tercynela, gatunek tkaniny.
Tercjować, poddawać trojakiej próbie.
Tercynela, p. Tercjanela.
Tercynelowy, zrobiony z tercyneli.
Terebić, p. Trzebić.
Terebint, terpentyna.
Terem, mieszkanie, pałac, gmach.
Tereśnia, czereśnia.
Terlagi, taczki (po kowalsku).
Terlarz, tyrlarz, karpentarz, cieśla górniczy.
Termes, gałązka z owocem urwana.
Termin, 1) kres, meta, granica; 2) położenie, obrót, zły raz (bywać w niebezpieczeństwie, w terminach).
Terminalność, formalność prawna.
Terminata, 1) spis krótki, skorowidz, lista czego, katalog (T. ksiąg); 2) rota przysięgi.
Tertes, tartas.
Tesak, tasak, miecz krótki a szeroki.
Tesar, p. Teszarz.
Tesarz, p. Teszarz.
Teskliwić, stawać się tęsknym.
Teskliwie, tesno, teszno, testno, tęskno.
Teskliwość, tesnica, tesknica, tesznica, tęsknota.
Teskliwy, tęskliwy, teszny, teskny, 1) tęskny, utęskniony, markotny, (duma, T.); 2) przynoszący tęsknotę.
Tesknica, p. Teskliwość.
Tesknić, tesznić, tężyć, tążyć, tużyć, niedok. Tęskniwać, 1) tęsknić; 2) T. sobie, nudzić się, przykrzyć sobie (T. sobie w czytaniu).
- ↑
Błąd autorów; odwołanie do hasła, które w tym słowniku nie istnieje. Zobacz hasło tyr w Słowniku etymologicznym języka polskiego.
