Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0662

tłuczenia, stępor, baba; 2) strzała tępo zakończona; 3) kij, którym rybacy mierzą głębokość wody.

Tłuka, 1) p. Tłoka; 2) p. Tłucz.

Tłumić, gonić, prześladować; T. się, zbijać się w tłum, tłoczyć się.

Tłumliwy, 1) tłumny, gromadny; 2) zgiełkliwy (tłumne gsdanie).

Tłuste, tłuszcz, tłustość.

Tłustnieć, tłuścieć.

Tłustny, pochodzący z tłustości, tłuszczowy.

Tłustobrzuch, tłustoch, człowiek otyły, brzuchaty.

Tłustoch, 1) p. Tłustobrzuch; 2) ten, co tłusto jada; 3) bogacz.

Tłustocha, tłuściocha.

Tłustośka, tłuścioszka.

Tłuszcza, gromada, rzesza.

Tłuścić komu ręce = smarować, dawać mu łapówkę.

Tnić, rozrzedzać, rozcieńczać.

Tnieć, cieńczeć, rzednąć, mięknąć

Tniejszy, rozcieńczony, rozrzedzony.

Toboła, tobołka, tobołek.

Tobołka, p. Toboła.

To cóż, to jest.

Toczarnia, szlifiernia.

Toczenica, 1) czepiec, zawój kobiecy na głowę; 2) gałka.

Toczkiem, taczając, tocząc się.

Toczność, obrotność.

Toczny, łatwy do toczenia, obrotny (koń T.).

Toczyć, 1) snuć (jedwabnik jedwab, pająk przędzę toczy); 2) T. łzy = wylewać; 3) T. kogo = otaczać; 4) T. tabory = zakładać obóz. T. się, 1) wywiązywać się (wojna z wojny się toczy); 2) upływać, schodzić (czas się toczy).

Toć, to mi to! (T. to orator!).

Tof, dziarstwo, piasek gruby; żwir.

Tok, 1) toczenie się, obrót (T. ciał niebieskich); 2) rzecz jakby utoczona, kształt jakby toczony (T. ciała); 3) toczenie, rycie (T. ro-