Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0666

Ta strona została uwierzytelniona.

sądzą); 3) kształt, sposób (krzyż traktem ruskim wyryty.

Traktjer, traktjernik, garkuchnik.

Traktować, praktykować, uprawiać (T. żołnierkę, szkoły).

Traktywa, traktament, poczęstunek.

Tram, p. Trom; tramy kryślić = pisać długi na belkach.

Trank, napój lekarski, mikstura.

Translaps, termin sądowy przepadły.

Transumt, transumpt, odpis, kopja, wyciąg z oryginału.

Transumpt, p. Transumt.

Trant, p. Trąd.

Trapeza, stół, jedzenie; refektarz.

Trapnik, trapiciel; ten co karze.

Traret, lina gruba na środku rei umocowana, którą żagiel do góry podnoszą.

Traskawica, trzaskawica, piorun, grzmot.

Trata, strata, zguba.

Tratfa, p. Trafta.

Tratniczek, utratnik, marnotrawca.

Tratować, 1) w kuchni, spuszczać co na gorące masło; 2) płókać masło w czystej wodzie; 3) rozcierać jabłka lub gruszki; 4) albo tretować, sterować do lądu, płynąć przy brzegu.

Trawca, ten, co trawi; pożeracz, niszczyciel (czas wieków T.).

Trawić, 1) wydawać, trwonić (T. pieniądze); 2) wygryzać, wysadzać skąd, wykurzać (niedźwiedzia psy trawiono); T. się, truć się, gryźć się, frasować się.

Trawnik, mały szczupak.

Trawny, tyczący się trawy.

Trawta, p. Trafta.

Trąba stentorejska = rura, przez którą rozmawiają.

Trąbić, (o komarze) brzęczeć, brzmieć.

Trąbnik, ten, co robi trąby.

Trąbny, tyczący się trąby (głos T.).