Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0668

Trogłowy, p. Trójgłowisty

Troj, trojaki; potrójny, trzy razy powtórzony, wzięty w troje.

Trojakonity, trójnitny, trójnonity, we troje nitowany (pancerz T.).

Trojeden, trojedyny, jeden we trzech osobach (Bóg T.).

Trojedyny, p. Trojeden.

Trojedzienny, trzy razy na dzień powtórzony.

Trojenaście, trzynaście.

Trojtak, p. Trajtak.

Trokształtny, trójkształtny.

Troletny, trzyletni.

Trom, tram, belka główna, bierzmo.

Tron, trun, tran (rybi).

Tronowładny, władający tronem.

Trop, p. Tropa (trąbić, bębnić do tropu).

Tropa, zgromadzenie żołnierzy, trupa (wyprawić tropę na nieprzyjaciela).

Tropaszczęki, trójpaszczęki.

Trorocznica, p. Trójrocznica.

Trorogi, trójrogi.

Trosk, troska.

Troska, treska, wiązka, wiązanka.

Troszuczka, troszeczka.

Trot, trucht, kłus.

Trotować, kłusować.

Trozębnik, ten, co używa trójzębu (Neptun T.).

Trozęby, trójzęby.

Trój: W T. = w troje (liście w T. rozdzielone).

Trójbożanin, trójczanin, trójczak, ten, co uznaje w Trójcy św. trzech oddzielnych bogów.

Trójbożański; tyczący trójbożanina (kościół T.).

Trójciały, trójcielny, trójcielesny, trójmiąższy, mający potrójne ciało (Gerion T.).

Trójcielesny, p. Trójciały.

Trójcielny, p. Trójciały.

Trójczak, 1) p. Trójbożanin; 2) Trynitarz (zakonnik).

Trójczanin, p. Trójbożanin.

Trójdrogi, trójdrożny, tyczący się trzech dróg.