Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0669

Trójdrożny, p. Trójdrogi.

Trójgłowisty, trogłowy, trzogłowy, trójłbisty, trzyłby, mający trzy głowy (T. Cerber).

Trójgran, p. Trzygran.

Trójgranie, trójgraniec, trzygraniec, trójwęgieł, trójkąt.

Trójgraniec, p. Trójgranie.

Trójgranisty, trzygranowity, trzygranowaty, trójgraniasty.

Trójjednik, wierzący w Trójcę św., jako w jednego Boga.

Trójkątmierstwo, trójwęgłomiar, trygonometrja.

Trójkielny, trójkończaty, zakończony trzema grotami, trójzębny (piorun T.).

Trójkończaty, p. Trójkielny.

Trójlicz, reguła trzech.

Trójłbisty, p. Trójgłowisty.

Trójmęski, tyczący się tryumwiratu.

Trójmiąższy, p. Trójciały.

Trójnasobny, trzy razy większy.

Trójnik, 1) rzecz złożona z trzech części; 2) trójka; 3) miód trójniak.

Trójnitny, 1) albo trojonitny, we trzy nitki kręcony, trójdrutowy (aksamit T.); 2) p. Trojakonitny.

Trójnonity, p. Trojakonity.

Trójny, potrójny, trzykrotny.

Trójodmienny, trojako odmienny.

Trójość, trójząb (T. Neptunowa).

Trójpieniążek, troisty denar polski.

Trójpysk, pysk potrójny (T. Cerberowy).

Trójraźny, trzyraźny, trzykrotny.

Trójrocze, trzechlecie.

Trójrocznica, trorocznica, święto przypadające co trzeci rok.

Trójrodna chimera = złożona częścią z konia, częścią z niedźwiedzia a w części z człowieka.

Trójrożny, trójgraniasty (kapelusz T.).