T. się, fermentować, przerabiać się, przetrawiać się.
Trybulacja, niepokój.
Trybunalista, deputat do trybunału.
Trybunarz, trybun (T. rzymski).
Trybus, dynarek, trójnóg.
Tryca, rowek w bloku na sznur.
Trycezyma, nabożeństwo żałobne, msza żałobna w trzydziesty dzień po śmierci czyjej.
Trydent, trójząb.
Tryfus, szaflik o trzech nogach.
Trykliwy, lubiący trykać (koziołek T.).
Tryks, uderzenie rogami.
Trykszać, tryksać, bić rogami.
Trynadl, p. Trznadl.
Trynka, trzy asy w kartach; potrójne szczęście.
Tryny, trociny, opiłki
Tryp, turmalin (minerał).
Trypa, tryper, rzeżączka.
Trypela, trypla, piasek pomieszany z gliną spiekły i stwardniały, używany do polerowania szkła, kruszców.
Trypla, p. Trypela.
Tryska, linka, którą podkasują żagiel w środku od dołu.
Tryt, p. Tret.
Trytef, droga sypana na łąkach, trzęsawiskach.
Tryumfalnik, tryumfant, tryumfator.
Tryumfant, p. Tryumfalnik.
Tryumfny, p. Tryumfowny.
Tryumfowny, tryumfny, tryumfalny.
Trywjał, gatunek wina zagranicznego.
Trzask: Z trzaskiem = a) hucznie, z hukiem (Tyber z trzaskiem wpada do morza); b) nagle, natychmiast, bezzwłocznie.
Trzaskać, trzuskać, 1) rozbijać z trzaskiem; 2) T. kogo = gromić, fukać.
Trzaskawica, p. Traskawica.
Trzaskliwy, odznaczający
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0672
Ta strona została uwierzytelniona.
