Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0684

Ubożę, niebożę.

Ubraniczko, spodeńki.

Ubraniec, giermek.

Ubrany, uzbrojony, opatrzony dobrze.

Ubronić, uchować, uchronić, zachować od czego.

Ubudować, wybudować.

Uburzyć się na kogo = oburzyć się, obruszyć się.

Ubyt, ubytek, uszczerbek.

Ucaleć, ocaleć.

Uchacz, dzban, garnek uchaty.

Uchapić, uchopić, uchwacić, uchwycić.

Uchaty, uszaty.

Uchlastać, ubić chlastaniem, ubiczować.

Uchlinąć, chlipnąwszy upić.

Uchlusnąć, p. Uchlustać.

Uchlustać, uchlustnąć, uchlusnąć, uszargać; U. się, upić się.

Uchlustnąć, p. Uchlustać.

Uchmielić, 1) zaprawić chmielem; 2) U. kogo = upoić.

Uchod, 1) ujście, ucieczka, odwrót (U. krwi; U. z pola bitwy); 2) U. morza = odpływ; 3) miejsce, którędy uchodzą.

Uchodni, uchodzący, uciekający.

Uchodnia, uciekinierka, dezerterka.

Uchodnik, uchodzień, uciekinier, zbieg.

Uchopić, p. Uchapić.

Uchować, 1) U. kogo = zachować przy życiu, darować mu życie; 2) U. co = zachować, konserwować (uchowaj, Boże, zdrowych potraw, wielkiego szczęścia i cnotliwej żony kiedykolwiek); 3) U. czego = zachować, uchronić od czego; 4) klacz z stadnikiem = spuścić, odstanowić.

Uchowanie, lekarstwo uchowujące, prezerwatywa (prezerwatywy czyli uchowania od chorób).

Uchramać, uchramować, chromając utykać, kuleć.

Uchramować, p. Uchramać.